The Loop!

Oke, ik heb een tijdje niks geschreven en daarom begin ik nu met wat ik de afgelopen dagen heb gedaan! Namelijk the loop in Thakek, Laos, wat echt heel vet was. Dit is een rondje van drie of vier dagen die je kan rijden met de scooter. Na veel overleggen met Roos en An besloten we deze loop te gaan doen. Ik wilde het super graag en zou daarom ook gaan rijden. Ik heb alleen nog nooit echt op een scooter gereden en al helemaal niet met versnellingen, wat voor deze loop wel noodzakelijk was. Ik dacht dat doe ik wel even! Bij het huren van de scooter betaalden wij meteen en zij Mr Ku (de verhuurder) nog van iedereen kan dit wel maar als ik met het oefenen denk nee dit is onverantwoordelijk dan gaat het niet door. Nou, toen begon het oefenen op de scooter. Ik bakte er dus helemaal niks van, het was echt dramatisch. Ik was een gevaar op de weg. Het avontuur wat ik dus zo graag wilde, zou door mij bijna niet door gaan! Maar gelukkig dook daar opeens Roel op, een Nederlandse jongen die ook de loop wilde gaan doen dezelfde dag. Toen wij hem vertelden wat het probleem was, bood hij aan dat ik bij hem achterop mocht, dus dat was heel fijn.

In de bus hadden we een groep leren kennen die de loop ook zou gaan doen. Dus we besloten met zijn allen te gaan. Ook twee jongens waar we mee getubed hadden sloten zich bij ons aan. In totaal waren we met zijn elven, dus dat was erg gezellig.

De eerste dag begon al meteen goed. Omdat iedereen nog even moest wennen aan het rijden, waren we perongeluk alle bezienswaardigheden al voorbij gereden. Het landschap was wel echt super mooi met veel bergen, een meer en authentieke dorpjes. Je had het idee dat je het echte Laos zag in plaats van het verwesterde Laos wat wij tot nu toe hebben gezien. Omdat ik achterop zat gingen we de bergjes echt heel langzaam op, maar daardoor kon ik wel van het uitzicht genieten! We wisten elke keer ook echt niet waar we waren, want op de kaart stond een brug die net na het dorpje was wij de eerste nacht zouden overnachten. Er waren alleen echt duizend bruggen overal, dus we bleven maar gewoon rijden in de hoop een sign te zien. Gelukkig vonden we dat op een gegeven moment, en waren we bij een super schattig guesthouse waarbij iedereen zijn eigen bungalowtje had.

Het guesthouse had uitzicht op het meer en vlak voor het eten tijdens de zonsondergang gingen wij met een bootje over het meer varen. Dat was echt zo mooi! Het was een door mensen veroorzaakt meer, dus er waren allemaal dode bomen omdat het eerst gewoon bos is geweest. Dit gaf het een mysterieuze uitstraling. In de avond gezellig bij het kampvuur gezeten met ze allen en toen slapen (dachten we). Roos, Anna en ik sliepen met zijn drieen in 1 bed omdat er niet genoeg bungalows waren. Maar toen wij lekker bijna aan het slapen waren, klopt een van de andere op onze deur dat de anderen de deur niet open hebben gelaten. We konden moeilijk zeggen van daaaag, dus toen hebben wij met zij vieren in een bed moeten slapen! We lagen echt opgepropt en niemand kon slapen. Daarnaast was het ook nog een heel koud geworden en ging het regenen, wat buiten slapen geen optie maakte.

De tweede dag waren we dus echt kapot en was het in de ochtend heel koud. We hadden gepland om 8 uur te ontbijten en dan te gaan, maar het was echt te koud dus hebben we een kampvuur gemaakt tot een uurtje of elf. Iedereen had al zijn kleren aangetrokken. Roos, Anna en ik natuurlijk weer het slechtst voorbereid, hadden alleen maar een dunne lange broek en een dun vest mee. Laos daar is het toch nooit koud? Wel dus, de hele dag is het koud gebleven en we waren echt onderkoeld:p. Wel was het ondanks de koud heel vet, want we moesten offroad en omdat het ook nat was, was er allemaal blubber wat het wel spannend maakte. Weer heel mooi landschap en bij kleine dorpjes moesten we benzine uit flessen halen, waardoor we ook die dorpjes een beetje konden bekijken. Een van ons was gecrashed die dag, doordat er een hond voor zijn scooter sprong en hij keihard moest afremmen. Gelukkig kwam hij er met een schaafwond en een blauwbeen vanaf! Toen we eindelijk in Laksao aankwamen, het dorpje waar we zouden slapen, hebben wij dikke kleren gekocht voor de volgende dag en zijn we in een restaurant warme chocomel en warm eten gaan eten. Zo lekker! Dat restaurant was wel apart, de serveerster zat gewoon whisky te drinken met een vriendin (misschien omdat het zo koud was). En toen wij in de avond terug kwamen voor diner, zaten ze nog steeds te zuipen en dat meisje was zo dronken! Het restaurant had zich omgetoverd tot een soort onbeperkt drinken feest, en ook mannen die daar aan het eten waren konden op een gegeven moment niet meer staan zo dronken waren ze. Heel grappig om te zien! Ook vind ik het grappig dat het in zuidoostazie allemaal veel rustiger gaat. Alles wordt op zijn tijd bereid en de laatste krijgt vaak zijn eten als de eerste al klaar is. Onze kamer had een bad dus ik ben die avond lekker in bad gegaan, mmmm.

Dag drie. Warm ingepakt vertrokken we naar de Konglor Cave, de hoofdrede waarom wij deze loop wilden doen. Het weer was gelukkig wat beter. Onze eerste stop was bij een koudwaterbron. Het was een stukje offroad, en we dachten eerst dat we fout zaten. Maar het doorrijden werd beloond en we vonden de bron! Het was sprookjesachtig. Helaas was het te koud om te zwemmen, maar een jongen was zo gek om er toch in te gaan. Daarna zijn we door gegaan naar de cave. Een grot waar je met een bootje een uur durende tocht doorheen maakt. Heel indrukwekkend om te zien. Er zouden ook 25 cm grote spinnen zitten, maar die hebben wij helaas niet gezien. Daarna zijn we nog gaan zwemmen bij de cave, het weer was gelukkig weer mooi.

Toen we terug kwamen bij de scooter, kon Roel opeens de sleutel niet meer vinden. Wij gestressd natuurlijk en snel terug om te kijken of de sleutel er misschien uit was gevallen bij het uitkleden voor het zwemmen. We konden niets vinden, en het werd al donker. De groep had ons verlaten, omdat zij eerder terug wilden zijn, dus we waren alleen nog met Roel, Roos en Anna dus we hadden ook geen extra scooters. Toen we de moed al bijna hadden opgegeven, kwam er een mannetje van de cave aanlopen met de sleutel. Ik ben nog nooit zo blij geweest! Dus dat was een mooi einde van de dag.

De laatste dag was iedereen er echt klaar mee. Me kont deed pijn en ook me schouders van de tassen en de weg was alleen maar een lange snelweg zonder uitzicht. En ik ben een bangeschijterd, want we konden heel hard op die snelweg, dus ik zat de hele tijd verkrampt hihi. Dus we waren blij toen we in Thakek aankwamen! We hebben het wel echt heel leuk gehad, afzien hoort erbij. Dus zeker een aanrader!

We hadden erge mazzel dat we de nachtbus konden pakken naar de 4000 islands in zuid Laos waar ik nu ben, dachten we. Het was alleen een lokale bus en dat was echt heel grappig. Ze stoppen er zoveel op en in. Er paste echt neits meer bij. Mensen zaten in het gangpad op krukjes en op het dak stonden scooters en de tassen. We stopten echt heel vaak en soms voor een half uur, voor niks. Wel een ervaring dus. Op een gegeven moment ging het licht ook uit in de bus en de muziek echt op volume 100. En elke keer deed de buschauffeur het harder, dat je oren gewoon pijn deden. Een israelisch meisje waar we mee waren is op een gegeven moment naar hem toe gegaan NO MORE MUSIC haha en toen stopte het gelukkig en hebben we nog best lekker kunnen slapen. Vanochtend op zeven uur kwamen we aan en we gaan zo lekker indiaas eten. Het is echt een relaxt eiland, goed sfeertje! Wat ik hiervoor allemaal heb gedaan typ ik andere keer!