Cultural week! 2 - Reisverslag uit Sâmraông, Cambodja van Rachelle Handgraaf - WaarBenJij.nu Cultural week! 2 - Reisverslag uit Sâmraông, Cambodja van Rachelle Handgraaf - WaarBenJij.nu

Cultural week! 2

Blijf op de hoogte en volg Rachelle

20 Januari 2014 | Cambodja, Sâmraông

Oke, dag drie van de culturele week! We zijn naar de grens van cambodia en thailand geweest, om wat meer over de geschiedenis van cambodia te leren en te genieten van een ver uitstrekkend uitzicht. We gingen gezellig met zijn allen in de auto en pikte onderweg het dochtertje van Mr Ear op. Echt een schatje.

Eerste stop was bij het graf van Pol Pot, ik weet nou niet of ik al iets had geschreven over hem, maar hij was in het kort de leider van de rode khmer beweging. Zij probeerden een revolutie te bewerkstelligen, waarin iedereen terug ging naar het plattelandsbestaan, waarin iedereen zichzelf voorziet. De intellectuelen moesten daarom vermoord worden. Een derde van de bevolking van Cambodia is hierbij om het leven gekomen, echt heel erg. En dit eindigde in 1979, dus ook niet eens heel lang geleden.. Kan je je echt niet voorstellen. Afgelopen weekend ben ik met drie andere vrijwilligers naar Battambang geweest en daar hebben wij een grot bezocht waarin ook velen mensen zijn vermoord. Ik vond dat echt zo heftig. Het was echt een hele nare plek, heel donker en er lagen allemaal schedels in een soort herdenkingskist. Er was een gids die als jongetje van zeven ook bijna vermoord was, maar met zijn familie is weten te ontkomen. Hij vertelden dat ze vaak namelijk de hele familie uitmoordden om verdere voortzetting van intellectuelen tegen te gaan. Daardoor valt ook beter te begrijpen waarom er zoveel dingen niet goed gaan in dit land, alle kennis die er was is in een paar jaar tijd geminimaliseerd. We zijn deze dag ook nog naar twee huizen van ta mok geweest hij was ook een van de leiders en moest zich steeds verschuilen voor mensen die hem haatten, vandaar meer huizen.
Verder was het uitzicht op de berg wel heel mooi en hebben we lekker gechilld in een hangmat met mijn eerste kokosnootje ever. De mensen die op de grens wonen waren de armste die wij gezien hebben en leven daar ook illegaal. Verder was er nog een militaire basis (waar mensen met gezinnen wonen) om het land te beschermen. Blij toen we thuis waren want was echt heeeeeet die dag.

Donderdag kregen we een kookles. Springrolls gingen we maken, was lekker makkelijk. Die middag hebben we de tempel om de hoek bezocht. Was leuk om te zien, met al die monniken. Mr Ear vertelde veel over het boedistische geloof. Het gaat vooral om karma en niks moet, dus dat vond ik zel mooi aan dit geloof. Het grappige is ook dat iedereen gewoon monnik kan worden zonder veel moeite! Zelfs als je een week even geen eten heb kan je het gaan doen, je krijgt alleen hoe langer je monnik bent hoe meer respect. Wat trouwens ook erg apart was, was dat er een man die een hersenbloeding heeft gehad, ook in een gebouwtje bij de tempel woont. De monniken zorgen voor hem. En toen wij daar waren kwam hij dingen naar ons schreeuwen en uit zijn kamer gesleept met zijn verlamde benen, heel apart en heel zielig wist niet echt wat ik ervan moest denken. Mr Ear zei ook dat boedisten geloven dat je iets fouts heb gedaan en dat hij daarom nu disabled is (karma). Dat vond ik wel ver gaan. We hebben ook nog gemediteerd met een special monk. Ik kon me helaas alleen niet echt concentreren dus helaasje! Die dag erna kregen we nog een rondleiding door de tempel en mochten we vragen stellen aan een speciale monnik. Ze mediteren maar 1 of 2 keer per dag en als je iets fouts heb gedaan (zoals naar een vrouw kijken) soms meer.. Ze streven naar verlichting maar wat vooral ook heel belangrijk is is het studeren en het zegenen van mensen. Dit is het voornaamste wat de monniken bezighoudt op een dag.

Vrijdagochtend was echt hilarisch ik ga nog stuk als ik eraan terug denk. We gingen mee om zes uur sochtends met de monniken om voedsel te verzamelen in het dorp. Dit doen zij elke ochtend. Ook krijgen zij af en toe geld. Het heeft weer meet karma te maken. Als je niks kan missen is het ook geen probleem. De monniken zeggen een gebed in een taal ik geloof sanskriet maar misschien is dat iets anders.. Nou wat dus hilarisch was, was dat wij met zijn achten als enige westerse personen in de wijde omgeving als gekke toeristen met cameras achter die monniken aanrenden, want ja snel waren ze ook. Ik schaamde me echt kapot en kwam ook gewoon niet meer bij. Hoe zou dit er voor de buurtbewoners wel niet uit moeten hebben gezien. Ook dacht ik dat het misschien een beetje respectloos was tegenover de religie, maar Mr Ear zei dat het oke was.

Nou dat was het weekje dan!

  • 21 Januari 2014 - 20:45

    Lisa :

    Wel heftig allemaal hoor! Maar ook echt super leerzaam en een hele ervaring. Haha weet je wat grappig is, als ik dit zo lees dan hoor ik je in me hoofd het vertellen, best gek:P

    Geniet er van bruine aap. Dikke pakkerd xxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Rachelle

Actief sinds 14 Jan. 2014
Verslag gelezen: 158
Totaal aantal bezoekers 4859

Voorgaande reizen:

04 Januari 2014 - 28 Maart 2014

Zuidoostazie

Landen bezocht: